شعر زیبای کوچه از فریدون مشیری

بی تو مهتاب شبی باز از سر آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آ عاشق دیوانه کو بودم              در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید ...................عطر صد خاطره پیچید..............

یادم آمد شبی باهم از آن کوچه گذشتیم

پرگشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم                تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

یادم آمد تو به من گفتی از این عشق حذر کن......تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است 

باش فردا که دلت با دگران است

تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن

با تو گفتم حذر از عشق ندانم نتوانم

سفر از پیش تو هرگز نتوانم نتوانم

باز گفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم                تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم

چون کبوتر لب بام تو نشستم             تو به من سنگ زدی من نه رمیدم نه گسستم

حذر از عشق ندانم سفر از پیش تو هرگز نتوانم...................................

بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...............................